به نقل از سايتهاى خبرى٬
بیانیه ی کمیته ی برگزار کننده ی مراسم اول ماه مه 2012 سنندج
به مناسبت برگزاری شکوهمند روز جهانی کارگر

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز کیفرخواست طبقه¬ی کارگر علیه نظامی است، که با اتکا به ساختار طبقاتی و مناسبات ضد انسانی، سعی بر تعمیق شکاف های طبقاتی موجود میان انسان¬ها دارد؛ نظامی که کارکرد واقعی آن از همان آغاز ظهورش تا کنون، چیزی جدای از فقر و فلاکت، جنگ و خون ریزی و فساد و تباهی برای بشریت نبوده و نخواهد بود؛ نظامی که هر بار با بروز بحران¬های جدید، پیش از پیش بشریت را به سوی سراشیبِ تندِ سقوط، سوق می هد .

در چنین اوضاعی طبقه ی کارگر برای رهایی از ستم طبقاتی و زدودن غبار نابرابری های موجود از چهره ی زندگی خویش، و ساختن تاریخ پیشاروی خود، به باز تعریفِ عظیمت طبقه ی کارگر، متناسب با شرایط کنونی، با توجه به بحران های موجود پرداخته و با در دستور کار قرار دادن مبارزات متحدانه و گسترده ی کارگران در سراسر جهان، افقِ روشنی را پیشاروی محرومان و تهی دستان قرار می دهد .

بدین منظور، امسال در اول ماه مه کارگران در چهار گوشه ی جهان، از استرالیا تا کانادا، از آمریکای جنوبی تا شمال آفریقا و شرق دور در آسیا، از خیابان های سنندج و پاریس تا نیویورک و شیکاگو، فریاد برابری طلبی و عدالت خواهی و شعارِ نان و آزادی برای همه ی بشریت را به فراخوان جنبش جهانی ضد سرمایه داری، رساتر از همیشه بر پرچم های خود به اهتزاز در آوردند و فریاد بر آوردند: بیکاری و گرسنگی، تبعیض و بی حقوقی، زندان و اعدام و استثمار انسان به دست انسان باید برچیده شود! و هر چه متحدانه تر، آوای برپایی دنیایی آزاد و برابر و عاری از ستم و استثمار را سرودند. در مقابل سرمایه داری باز هم امسال در بسیاری از نقاط جهان، با بهره گیری از ابزارهای سرکوبش، به منظور شکافتن صفوف در هم تنیده¬ی کارگران، رژه ی آنان را مورد تعرض و تهاجم وحشیانه ی خود قرار داده، تا بار دیگر نقاب از چهره ی واقعی و ضد انسانی اش بیافتد .

کارگران سنندج نیز قصد داشتند امسال در اول ماه مه، هم آوا و هم صدا با دیگر کارگران و هم طبقه ای های خویش در سراسر جهان، خواسته ها و مطالبات خود را اعلام دارند! اما در مقابل چه شد؟ گسترش فضای شدید امنیتی و پلیسی در سطح شهر سنندج، به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت، جهت جلوگیری از استقبال و مشارکت عمومی از مراسم؛ احضار و تهدید کارگران و فعالین کارگری و اخذ تعهد مبنی بر عدم حضور آنان در مراسم؛ تنها بخشی از مانع تراشی های دستگاه های دولتی و امنیتی، بر سر راه برگزاری روز جهانی کارگر بود .

با این اوصاف کارگران و توده های مردمِ به ستوه آمده از فقر و تنگدستی، سدها و موانع موجود را نادیده انگاشته و با سر دادن سرود: برخیزیم زنجیریان گرسنگی! خود به رهایی خویش برخیزیم! جهان از بنیاد دگرگون می شود، و آفتاب جاودانه خواهد درخشید... به خیابان¬ها آمدند؛ تا طنین فریادهای در هم آمیخته شان، دلیلی بر اتحاد طبقاتی شان باشد! به خیابان ها آمدند تا فریاد برآرند که دیگر فقر و گرسنگی بس است !

اما در جوابِ این حق خواهی، نیروهای امنیتی و گارد ویژه، با تعرض و تهاجم وحشیانه و غیر انسانی خود به صفوف کارگران، آن هم با بهره گیری از باطوم و اسپری فلفل و گاز اشک آور به شدیدترین وجهی به سرکوب و ضرب و شتم کارگران پرداخته و تعدادی نامشخص از آنان را تنها به جرم درخواست زندگی انسانی بازداشت نمود. اینجاست که دمل چرکین مصائب مناسبات سرمایه داری سرباز کرده و عمق درد و محنت محرومانِ جامعه ی ایران را به جهانیان نمایان می سازد و قلب هر انسان آزاده ای را به درد می اورد .

در پایان کمیته ی برگزار کننده ی مراسم اول ماه مه 2012 سنندج، به حضور تمام کسانی که با قلبی مالامال از عشق به انسان و عظمی نستوه و استوار، بار دیگر با روحیه ای مبارزاتی پا به میدان گذاشتند و فریاد برابری خواهی سر دادند، و با حضور و ایستادگی وصف ناشدنی شان درسی دیگر را به ما آموختند، نهایت سپاس و قدردانی خود را اعلام می داریم و دست یکایک آنان را به گرمی می فشاریم! ضمناً برخورد سرکوب گرانه و ضدانسانی نیروهای امنیتی و گارد ویژه، در برابر کارگران را به شدت محکوم می نمائیم و آزادی بدون قید و شرط تمامی بازداشت شدگان را در اسرع وقت خواستاریم !

زنده باد اول ماه مه !
زنده باد همبستگی طبقاتی کارگران !
کمیته ی برگزار کننده ی مراسم اول ماه مه 2012 سنندج
16/02/1391